อุทธรณ์พ้นกำหนดเวลาในคดีปกครอง

คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 144/2555
          ข้อเท็จจริงปรากฏว่า ศาลปกครองชั้นต้นมีคำพิพากษาวันที่ 13 กรกฎาคม 2554 หากผู้ฟ้องคดีไม่เห็นพ้องด้วยกับคำพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้น ต้องยื่นคำอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาดังกล่าวภายในกำหนด 30 วัน นับแต่วันที่ได้มีคำพิพากษา ตามาตรา 73 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 คือ ภายในวันศุกร์ที่ 12 สิงหาคม 2554 
          แต่โดยที่วันดังกล่าวเป็นวันหยุดราชการ ผู้ฟ้องคดีจึงยื่นคำอุทธรณ์ดังกล่าวได้ภายในวันจันทร์ที่ 15 สิงหาคม 2554 อันเป็นวันที่เริ่มทำการใหม่ต่อจากวันที่หยุดทำการนั้น ตามมาตรา 193/8 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 
          ถ้ามิได้ยื่นอุทธรณ์ภายในกำหนดเวลาดังกล่าว ให้ถือว่าคดีนี้เป็นอันถึงที่สุด ประกอบกับกฎหมายกระบวนวิธีพิจารณาคดีปกครองมิได้ให้อำนาจแก่ศาลที่จะมีคำสั่งย่นหรือขยายระยะเวลาอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาของศาลปกครองชั้นต้น ฉะนั้น ศาลจึงไม่อาจมีคำสั่งย่นหรือขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษา 
          ดังนั้น การที่ผู้ฟ้องคดียื่นอุทธรณ์เมื่อวันอังคารที่ 16 สิงหาคม 2554 จึงเป็นการยื่นอุทธรณ์เมื่อคดีถึงที่สุดแล้ว ตามมาตรา 73 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว

หมายเหตุ  
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542
          มาตรา 73 วรรคหนึ่ง บัญญัติว่า "การคัดค้านคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลปกครองชั้นต้นนั้น ให้ยื่นอุทธรณ์ต่อศาลปกครองชั้นต้นที่มีคำพิพากษาหรือคำสั่ง ภายในกำหนดสามสิบวันนับแต่วันที่ได้มีคำพิพากษาหรือคำสั่ง ถ้ามิได้ยื่นอุทธรณ์ตามกำหนดเวลาดังกล่าว ให้ถือว่าคดีนั้นเป็นอันถึงที่สุด"

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
          มาตรา 193/8 บัญญัติว่า "ถ้าวันสุดท้ายของระยะเวลาเป็นวันหยุดทำการตามประกาศเป็นทางการหรือตามประเพณี ให้นับวันที่เริ่มทำการใหม่ต่อจากวันที่หยุดทำการนั้นเป็นวันสุดท้ายของระยะเวลา"

ที่มา  เว็บไซต์สำนักงานศาลปกครอง

#นักเรียนกฎหมาย

28 ตุลาคม 2561