นักเรียนกฎหมาย

การยอมความกันตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39 (2) หมายถึง การยอมความในทางอาญาเท่านั้น มิได้หมายความว่า เมื่อมีการยอมความกันไม่ว่าจะในเรื่องใดแล้ว จะทำให้คดีอาญาต้องระงับไปด้วย  เมื่อผู้เสียหายแถลงต่อศาลชั้นต้นว่า "ไม่ติดใจดำเนินคดีส่วนแพ่งกับจำเลย สำหรับคดีส่วนอาญาขอให้อยู่ในดุลพินิจของศาล" คำแถลงของผู้เสียหายดังกล่าวเป็นเพียงข้อตกลงไม่ติดใจดำเนินคดีแก่จำเลยในทางแพ่งเท่านั้น  ส่วนที่ผู้เสียหายแถลงต่อศาลชั้นต้นว่า "สำหรับคดีส่วนอาญาขอให้อยู่ในดุลพินิจของศาล" นั้น เป็นการแถลงขอให้ศาลชั้นต้นใช้ดุลพินิจกำหนดโทษจำเลยตามที่เห็นสมควรเท่านั้น มิใช่เป็นการยอมความกัน   เมื่อไม่มีข้อตกลงโดยชัดแจ้งว่าผู้เสียหายไม่ติดใจดำเนินคดีแก่จำเลยในทางอาญา สิทธินำคดีอาญามาฟ้องของโจทก์ย่อมไม่ระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39 (2)  ที่มา ระบบสืบค้นคำพิพากษา คำสั่งคำร้องและคำวินิจฉัยศาลฎีกา

วันนี้ (6 พฤศจิกายน 2568) ผมได้มีโอกาสเข้าร่วมประชุมพิจารณาร่างรายงานการประเมินผลสัมฤทธิ์ของพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2545 จัดโดยสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ โดยมีประเด็นที่น่าสนใจจำนวนมาก เช่น 1. มีผู้ร่วมแสดงความคิดเห็นประมาณ 4,500 คน ถือได้ว่ามีการแสดงความคิดเห็นเป็นจำนวนมากเมื่อเปรียบเทียบกับการแสดงความคิดเห็นต่อกฎหมายอื่น 2. กฎหมายว่าด้วยการศึกษาภาคบังคับเกี่ยวข้องเชื่อมโยงกับสภาพเศรษฐกิจ สังคม อย่างมีนัยสำคัญและมีความละเอียดอ่อนสูง เช่น ปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหาครอบครัว เด็กด้อยโอกาส ขาดแคลนทุนทรัพย์ จนถึงปัญหาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ และปัญหาการพัฒนาประเทศ สำหรับประเด็นที่ผมกล่าวถึง "ความยากจน ขาดโอกาสทางการศึกษา ไม่ใช่เหตุแห่งการลงโทษ" เนื่องจากกฎหมายฉบับนี้ได้กำหนดมาตรการลงโทษปรับ (เป็นพินัย) เช่น ไม่ส่งเด็กเข้าเรียน ไม่เกิน 1,000 บาท , กระทำการใด ๆ เป็นเหตุให้เด็กมิได้เรียนโดยปราศจากเหตุอันสมควร ไม่เกิน 10,000 บาท เป็นต้น ซึ่งแนวคิดส่วนใหญ่ยังคงเห็นว่าเป็นบทลงโทษที่เหมาะสม หรือเบาและควรแก้ไขปรับปรุงอัตราโทษให้หนักขึ้น เพื่อให้ตระหนักว่าเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องให้...

องค์การค้าของ สกสค. เป็นส่วนหนึ่งของสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมสวัสดิการและสวัสดิภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา (สำนักงานคณะกรรมการ สกสค.) แต่มิได้มีฐานะเป็นหน่วยงานราชการตามที่สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกาได้ให้ความเห็นไว้ใน บันทึกเรื่องเสร็จที่ 126/2549 เรื่อง สถานภาพของหน่วยงานและพนักงานเจ้าหน้าที่ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการ สกสค. และองค์การค้าของ สกสค. จึงหารือว่าองค์การค้าของ สกสค. อยู่ภายใต้บังคับของพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 หรือไม่ คณะอนุกรรมการตอบข้อหารือตามกฎหมายว่าด้วยข้อมูลข่าวสารของราชการในคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการพิจารณาแล้ว เห็นว่า มาตรา 67 แห่งพระราชบัญญัติสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2546 กำหนดให้สำนักงานคณะกรรมการ สกสค. มีฐานะเป็นนิติบุคคลในกำกับของกระทรวงศึกษาธิการ และ ข้อ 6 (14) แห่งข้อบังคับคณะกรรมการส่งเสริมสวัสดิการและสวัสดิภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา ว่าด้วยการบริหารสำนักงาน พ.ศ. 2562 กำหนดให้องค์การค้าของ สกสค. มีฐานะเป็นส่วนงานภายในส่วนงานหนึ่งในสังกัดของสำนักงานคณะกรรมการ สกสค. เท่านั้น มิได้มีสภาพเป็นนิติบุคคลแยกต่างหากจากสำนักงานคณะกร...

สรุปคำบรรยายเนติบัณฑิต 1/78 ภาคค่ำ กฎหมายละเมิด (ครั้งที่ 14-15) ครั้งสุดท้าย อาจารย์อัมภัสชา ดิษฐอำนาจ วันศุกร์ที่ 5 กันยายน 2568 ********** 1. นิรโทษกรรม คือ การกระทำที่เป็นละเมิด แต่กฎหมายบัญญัติยกเว้นให้ผู้กระทำไม่ต้องรับผิด ไม่ต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่ผู้เสียหายหรือชดใช้น้อยกว่าความเสียหาย (จะเกิดนิรโทษกรรมได้ ต้องเกิดการกระทำละเมิดก่อน) 1.1) การป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย ม.449 การป้องกันสิทธิของตัวเองหรือผู้อื่น สิทธินั้นต้องมีอยู่จริง ถ้าไม่มีอยู่จริงก็ไม่มีเหตุที่ป้องกัน หากไปทำให้เขาเสียหาย ก็ต้องรับผิดฐานละเมิดโดยไม่ได้รับนิรโทษกรรม 1.2) การกระทำตามคำสั่ง ม.449 -คำสั่งของเจ้าพนักงาน จึงต้องปฏิบัติตาม (แม้ไม่เห็นด้วยหรือมีข้อโต้แย้งกับคำสั่งนั้น) เพราะถ้าไม่ปฏิบัติตามจะมีความผิดอาญา ฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงาน กฎหมายจึงให้ได้รับนิรโทษกรรม 1.3) กระทำด้วยความจำเป็นเพื่อป้องกันภัย  -การทำลายทรัพย์เพื่อป้องกันภัยสาธารณะ ม.450 วรรคหนึ่ง  -การทำลายทรัพย์เพื่อป้องกันภัยเอกชน ม.450 วรรคสอง -การทำลายทรัพย์สินเพื่อป้องกันสิทธิ์ ม.450 วรรคสาม 1.4) การป้องกันสิทธิ ม.451 -เป็นการป้องกัน...

สรุปคำบรรยายเนติบัณฑิต 1/78 ภาคค่ำ กฎหมายละเมิด (ครั้งที่ 13) อาจารย์อัมภัสชา ดิษฐอำนาจ วันศุกร์ที่ 22 สิงหาคม 2568 ********** 1. ค่าสินไหมทดแทนแก่ร่างกายหรืออนามัย 5 ประเภท -ม.444  "ในกรณีทำให้เสียหาย แก่ร่างกายหรืออนามัย นั้น ผู้ต้องเสียหายชอบที่จะได้ชดใช้ค่าใช้จ่ายอันตนต้องเสียไป และค่าเสียหายเพื่อการที่เสียความสามารถประกอบการงานสิ้นเชิงหรือแต่บางส่วน ทั้งในเวลาปัจจุบันนั้นและในเวลาอนาคตด้วย   ถ้าในเวลาที่พิพากษาคดี เป็นพ้นวิสัยจะหยั่งรู้ได้แน่ว่าความเสียหายนั้นได้มีแท้จริงเพียงใด ศาลจะกล่าวในคำพิพากษาว่ายังสงวนไว้ซึ่งสิทธิที่จะแก้ไขคำพิพากษานั้นอีกภายในระยะเวลาไม่เกินสองปีก็ได้" 1.1) ค่าใช้จ่ายอันตนต้องเสียไป  เช่น ค่ารักษาพยาบาลทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นค่ารักษาแบบแผนโบราณหรือแผนปัจจุบบัน ทั้งโรงพยาบาลเอกชนและรัฐบาล จะเสียค่ารักษาโรงพยาบาลเอกชนที่แพงมากหรือน้อยก็เรียกได้ -ผู้มีสิทธิเรียกค่ารักษาพยาบาล ได้แก่ ผู้ถูกทำละเมิด , ผู้มีหน้าที่ตามกฎหมายที่จะต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาล (เช่น บิดามารดา) , ผู้มีหน้าที่ตามสัญญาที่จะต้องชำระค่ารักษาพยาบาลแทนผู้ถูกทำละเมิด (เช่น บริษัทประก...

คดีที่เอกชนยื่นฟ้องสถาบันการบินพลเรือน ผู้ถูกฟ้องคดี อ้างว่า ผู้ฟ้องคดีสมัครเข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรนักบินพาณิชย์ตรี - เครื่องบิน (Commercial Pilot License - Aeroplane) รุ่นที่ AP - 120 ประเภทหลักสูตรต่อเนื่องของผู้ถูกฟ้องคดี และได้ชำระค่าธรรมเนียมให้แก่ผู้ถูกฟ้องคดีแล้ว แต่ผู้ถูกฟ้องคดีเปลี่ยนแปลงหลักสูตรจากแบบต่อเนื่องเป็นแบบบล็อกคอร์ส (Block Course) ซึ่งไม่ตรงกับวัตถุประสงค์ที่สมัครเรียนในตอนต้น และไม่สามารถจัดการเรียนการสอนและออกใบอนุญาตตามหลักสูตรต่อเนื่องตามที่ประกาศรับสมัคร ขอให้ศาลพิพากษาหรือมีคำสั่งให้ผู้ถูกฟ้องคดีคืนค่าธรรมเนียมการฝึกอบรมที่ชำระไว้เกินพร้อมดอกเบี้ยให้แก่ผู้ฟ้องคดี ระหว่างพิจารณา ศาลปกครองกลางมีคำสั่งอนุญาตให้ผู้ถูกฟ้องคดีขยายระยะเวลายื่นคำให้การ ผู้ถูกฟ้องคดียื่นคำร้องโต้แย้งเขตอำนาจศาลว่า คดีนี้เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาทางแพ่งซึ่งอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม ศาลปกครองกลางพิจารณาแล้วเห็นว่า การฝึกอบรมหลักสูตรนักบินพาณิชย์ตรี - เครื่องบินเป็นการดำเนินการผลิตบุคลากรทางด้านการบินตามวัตถุประสงค์ในการจัดตั้งผู้ถูกฟ้องคดี เมื่อผู้ฟ้องคดีฟ้องว่า ผู้ถูกฟ...

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1562 บัญญัติว่า "ผู้ใดจะฟ้องบุพการีของตนเป็นคดีแพ่งหรือคดีอาญามิได้..." อันเป็นบทบัญญัติตัดสิทธิห้ามมิให้บุคคลหนึ่งบุคคลใดฟ้องบุพการีของตน จึง ต้องตีความอย่างเคร่งครัด โดยจำกัดเฉพาะกรณีบุคคลผู้ฟ้องคดีในฐานะที่ตนเป็นบุตรโดยชอบด้วยกฎหมาย ฟ้องบุพการีเพื่อประโยชน์ส่วนตัว   คดีนี้ แม้ตามคำฟ้องของโจทก์ระบุว่า เป็นการฟ้องจำเลยในฐานะทายาทโดยธรรมและผู้จัดการมรดกของนายนพผู้ตายดังที่โจทก์ฎีกาก็ตาม แต่จำเลยเป็นมารดาโดยชอบด้วยกฎหมายของโจทก์  และโจทก์มีคำขอให้จำเลยไปจดทะเบียนโอนที่ดินพิพาท ซึ่งมีชื่อจำเลยและนายนพผู้เป็นบิดาเป็นชื่อของโจทก์ โดยอ้างว่าจำเลยและนายนพได้ขายที่ดินพิพาทให้แก่โจทก์แล้ว  ถ้าหากนายนพยังมีชีวิตอยู่ โจทก์ก็ไม่อาจฟ้องนายนพผู้เป็นบิดาโดยชอบด้วยกฎหมายให้โอนที่ดินพิพาทแก่โจทก์ด้วยเหตุอย่างเดียวกันนี้ได้ เพราะเป็นคดีอุทลุมต้องห้ามตามมาตรา 1562 ดังนั้น การที่โจทก์ฟ้องจำเลยในฐานะทายาทโดยธรรมและผู้จัดการมรดกของนายนพผู้ตาย ให้ไปจดทะเบียนโอนที่ดินพิพาทเป็นชื่อของโจทก์ จึงเป็นกรณีที่โจทก์ในฐานะบุตรโดยชอบด้วยกฎหมายฟ้องจำเลยซึ่งเป็นบุพการีเพื่...

สรุปคำบรรยายเนติบัณฑิต 1/78 ภาคค่ำ กฎหมายละเมิด (ครั้งที่ 11-12) อาจารย์อัมภัสชา ดิษฐอำนาจ วันศุกร์ที่ 1 สิงหาคม 2568 ********** 1. ความเสียหายอันเกิดจากยานพาหนะ -ม.437 วรรคหนึ่ง  "บุคคลใด ครอบครอง หรือ ควบคุมดูแล ยานพาหนะอย่างใด ๆ อันเดินด้วยกำลังเครื่องจักรกล บุคคลนั้นจะ ต้องรับผิดชอบเพื่อการเสียหายอันเกิดแต่ยานพาหนะนั้น เว้นแต่ จะพิสูจน์ได้ว่าการเสียหายนั้นเกิดแต่เหตุสุดวิสัย หรือเกิดเพราะความผิดของผู้ต้องเสียหายนั้นเอง" -ความเสียหายอันเกิดจากยานพาหนะนี้ ต้องเป็นยานพาหนะที่เดินด้วยเครื่องจักรกล -ยานพาหนะที่เคลื่อนที่ไปด้วยกำลังเครื่องจักรกล เครื่องยนต์ เครื่องไฟฟ้า พลังงานปรมาณู พลังงานแสงแดด พลังงานแม่เหล็ก ที่ทำให้เครื่องจักรกลทำงาน -กรณีถือว่ามีสภาพเดียวกับยานพาหนะอันเดินด้วยกำลังเครื่องจักรกล เช่น เรือโยง เรือพ่วง เรือลาก รถลาก รถพ่วง รถแล่นดับเครื่อง -ถ้าจอดอยู่กับที่ , รถจอดเทปูน เป็นทรัพย์อันตราย 1.1) ความเสียหายเกิดขณะยานพาหนะนั้นเดิน ต้องเกิดจากยานพาหนะโดยตรง โดย ยานพาหนะต้องเคลื่อนที่อยู่ด้วยขณะเกิดเหตุ เช่น เฉี่ยวชน หม้อน้ำรถระเบิด ถังน้ำมันลุกไหม้ ซุงหลุดจาก...

สรุปคำบรรยายเนติบัณฑิต 1/78 ภาคค่ำ กฎหมายละเมิด (ครั้งที่ 9-10) อาจารย์อัมภัสชา ดิษฐอำนาจ วันศุกร์ที่ 25 กรกฎาคม 2568 ********** 1. หลักสำคัญของละเมิด  -ละเมิดหรือไม่ ใครต้องรับผิดบ้าง ม.420-437 (ปีที่แล้วออกม.422) -รับผิดเพียงใด ม.438-446 -ตอบข้อสอบใส่เลขมาตรา จะช่วยในการตรวจข้อสอบ 2. ความรับผิดของบิดา มารดา และผู้อนุบาล -ม.429  " บุคคลใดแม้ไร้ความสามารถ เพราะเหตุเป็นผู้เยาว์หรือวิกลจริต ก็ยังต้องรับผิดในผลที่ตนทำละเมิด บิดามารดาหรือผู้อนุบาลของบุคคลเช่นว่านี้ย่อมต้องรับผิดร่วมกับเขาด้วย เว้นแต่ จะพิสูจน์ได้ว่าตนได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลซึ่งทำอยู่นั้น" -ทางแพ่ง ผู้เยาว์หรือผู้วิกลจริตทำละเมิดต้องรับผิดม.420 และบิดามารดาหรือผู้อนุบาลรับผิดตามม.429 -บิดามารดาโดยชอบด้วยกฎหมายเท่านั้น รวมถึงผู้รับบุตรบุญธรรมด้วยม.1598/28 -ข้อยกเว้น  บิดามารดาหรืผู้อนุบาล ต้องพิสูจน์ ว่าตนได้ใช้ความระมัดระวังตามสมควรแก่หน้าที่ดูแลซึ่งทำอยู่นั้น -ฎ.612/2488 ตามปกติย่อมเป็นการเหลือวิสัยบิดามารดาจะดูแลไม่ให้บุตรไปฉุดคร่าหญิง บิดามารดาจึงไม่ต้องร่วมรับผิด -ฎ.8138/2555 ผู้เยาว์...

สรุปคำบรรยายเนติบัณฑิต 1/78 ภาคค่ำ กฎหมายละเมิด (ครั้งที่ 7-8) อาจารย์วัชระ เนติวาณิชย์ วันศุกร์ที่ 18 กรกฎาคม 2568 ********** 1. ม.423  "ผู้ใดกล่าวหรือไขข่าวแพร่หลายซึ่งข้อความอันฝ่าฝืนต่อความจริง เป็นที่เสียหายแก่ชื่อเสียงหรือเกียรติคุณของบุคคลอื่นก็ดี หรือเป็นที่เสียหายแก่ทางทำมาหาได้หรือทางเจริญของเขาโดยประการอื่นก็ดี ท่านว่าผู้นั้นจะต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่เขาเพื่อความเสียหายอย่างใด ๆ อันเกิดแต่การนั้น แม้ทั้งเมื่อตนมิได้รู้ว่าข้อความนั้นไม่จริง แต่หากควรจะรู้ได้   ผู้ใดส่งข่าวสารอันตนมิได้รู้ว่าเป็นความไม่จริง หากว่าตนเองหรือผู้รับข่าวสารนั้นมีทางได้เสียโดยชอบในการนั้นด้วยแล้ว ท่านว่าเพียงที่ส่งข่าวสารเช่นนั้นหาทำให้ผู้นั้นต้องรับผิดใช้ค่าสินไหมทดแทนไม่" 1.1) ผู้ใด รวมถึงนิติบุคคลด้วย ม.70 , 76  1.2) กล่าวหรือไขข่าวแพร่หลาย โดยวิธีพูด เขียน โทรศัพท์ โทรสาร อินเตอร์เน็ต แสดงละคร งิ้ว ภาพยนตร์ กิริยาท่าทาง หรือทำอย่างไรก็ได้ที่สื่อให้บุคคลที่สามเข้าใจความหมาย 1.3) ซึ่งข้อความอัน ฝ่าฝืนต่อความจริง คือ ข้อความเท็จ  -ถ้าพูดความจริงในส่วนกฎหมายละเมิดไม่เป็นความผิ...

สรุปคำบรรยายเนติบัณฑิต 1/78 ภาคค่ำ กฎหมายซื้อขาย เช่าทรัพย์ เช่าซื้อ (ครั้งที่ 15) ครั้งสุดท้าย อาจารย์ฉันทวัธน์ วรทัต วันพฤหัสบดีที่ 4 กันยายน 2568 ********** 1. การเช่าช่วงหรือโอนสิทธิการเช่า* -ม.544  "ทรัพย์สินซึ่งเช่านั้น ผู้เช่าจะให้เช่าช่วงหรือโอนสิทธิของตนอันมีในทรัพย์สินนั้นไม่ว่าทั้งหมดหรือแต่บางส่วนให้แก่บุคคลภายนอก ท่านว่าหาอาจทำได้ไม่ เว้นแต่จะได้ตกลงกันไว้เป็นอย่างอื่นในสัญญาเช่า   ถ้าผู้เช่าประพฤติฝ่าฝืนบทบัญญัติอันนี้ ผู้ให้เช่าจะบอกเลิกสัญญาเสียก็ได้"  -แม้ผู้เช่าฝ่าฝืนให้เช่าช่วงโดยมิชอบ สัญญาเช่าช่วงก็ไม่สูญเปล่าไป ไม่เป็นโมฆะ ยังคงมีผลผูกพันระหว่างผู้เช่ากับผู้เช่าช่วง ฎ.730/2494 , หรือถ้าผู้เช่าโอนสิทธิการเช่าโดยฝ่าฝืน ก็ไม่เป็นโมฆะ มีผลผูกพันระหว่างผู้โอนกับผู้รับโอน -การเช่าช่วง ก็ต้องอยู่ภายใต้บังคับม.538 -ผู้เช่าให้เช่าช่วงโดยไม่ชอบ และไม่ได้ทำหลักฐานเป็นหนังสือ ถือว่าผู้เช่าช่วงเป็นบริวารของผู้เช่า ผู้เช่าจึงฟ้องขับไล่ผู้เช่าช่วงได้ ฎ.6275/2551 , และหากเป็นกรณีที่ผู้ให้เช่าฟ้องขับไล่ผู้เช่า ก็สามารถนำคำพิพากษาบังคับให้ผู้เช่าช่วงซึ่งเป็นบริวารออก...

สรุปคำบรรยายเนติบัณฑิต 1/78 ภาคค่ำ กฎหมายซื้อขาย เช่าทรัพย์ เช่าซื้อ (ครั้งที่ 13-14) อาจารย์ฉันทวัธน์ วรทัต วันพฤหัสบดีที่ 14 สิงหาคม 2568 ********** 1. ผู้ให้คำมั่นจะให้เช่าตายหรือเป็นคนไร้ความสามารถ  -ม.169 วรรคสอง "การแสดงเจตนาที่ได้ส่งออกไปแล้ว ย่อมไม่เสื่อมเสียไป แม้ภายหลังการแสดงเจตนานั้นผู้แสดงเจตนาจะถึงแก่ความตาย หรือถูกศาลสั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถหรือคนเสมือนไร้ความสามารถ"  -ม.360 "บทบัญญัติแห่งมาตรา 169 วรรคสอง นั้น ท่านมิให้ใช้บังคับ ถ้าหากว่าขัดกับเจตนาอันผู้เสนอได้แสดง หรือหากว่าก่อนจะสนองรับนั้น คู่กรณีอีกฝ่ายหนึ่งได้รู้อยู่แล้วว่าผู้เสนอตายหรือตกเป็นผู้ไร้ความสามารถ" -ผู้ให้เช่าโอนทรัพย์สินให้คนบุคคลภายนอก คำมั่นจะให้เช่าที่ระบุไว้ในสัญญาเช่านั้น ไม่โอน ไปยังผู้รับโอน เพราะผู้ให้เช่ามีสิทธิและหน้าที่ตามป.พ.พ. ส่วนเรื่องคำมั่นจะให้เช่าไม่มีบัญญัติในป.พ.พ. ผู้รับโอนไม่ต้องผูกพันคำมั่นนั้น -ฎ.4655/2566 ทำสัญญาเช่า 30 ปี และมีคำมั่นจะให้เช่าอีก 2 คราว ๆ ละ 30 ปี ซึ่งได้มีการชำระค่าเช่า 30 ปี และค่าเช่าตามคำมั่นครบแล้ว แสดงให้เห็นเจตนาหลีกเลี่ยงม.540 ส...