สรุปคำบรรยายเนติบัณฑิต 1/78 ภาคค่ำ กฎหมายซื้อขาย เช่าทรัพย์ เช่าซื้อ (ครั้งที่ 10)

สรุปคำบรรยายเนติบัณฑิต 1/78 ภาคค่ำ
กฎหมายซื้อขาย เช่าทรัพย์ เช่าซื้อ (ครั้งที่ 10)
อาจารย์ฉันทวัธน์ วรทัต
วันพฤหัสบดีที่ 31 กรกฎาคม 2568
**********

1. ขายฝากเป็นสัญญาซื้อขายประเภทหนึ่ง มีข้อตกลงเป็นการทำสัญญาซื้อขาย ทำให้กรรมสิทธิ์ตกไปยังผู้ซื้อ โดยมีข้อตกลงว่าผู้ขายอาจไถ่ทรัพย์นั้นคืนได้
-ผู้ขายฝากทรัพย์สินไปแล้ว ระหว่างนั้นไปทำสัญญาจะซื้อจะขายทรัพย์สินนั้นอีกได้ เพราะผู้ทำสัญญาจะซื้อจะขายไม่จำต้องเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สิน ถ้าผู้ขายฝากไม่ไถ่ทรัพย์สิน ผู้จะซื้อเรียกค่าเสียหายได้ หรือจะใช้สิทธิไถ่ทรัพย์สินก็ได้ ตามม.233 , 234 (ฎ.294/2492) , (ฎีกาใหม่อ้างม.497(2) ฎ.4729/2543)
1.1) ข้อตกลงกำหนดระยะเวลาไถ่ทรัพย์สินคืน
-ม.494 "ท่านห้ามมิให้ใช้สิทธิไถ่ทรัพย์สินซึ่งขายฝากเมื่อพ้นเวลาดังจะกล่าวต่อไปนี้
  (1) ถ้าเป็นอสังหาริมทรัพย์ กำหนดสิบปีนับแต่เวลาซื้อขาย
  (2) ถ้าเป็นสังหาริมทรัพย์ กำหนดสามปีนับแต่เวลาซื้อขาย"
-ม.495 "ถ้าในสัญญามีกำหนดเวลาไถ่เกินไปกว่านั้น ท่านให้ลดลงมาเป็นสิบปีและสามปีตามประเภททรัพย์"
-ถ้าไม่ได้กำหนดเวลาไถ่ ม.492 "ในกรณีที่มีการไถ่ทรัพย์สินซึ่งขายฝาก..ภายในเวลาที่กฎหมายกำหนด.." (ม.494)
1.2) การขยายกำหนดเวลาไถ่คืนได้ ม.496 (กฎหมายใหม่ปี2541 ถ้าอ่านฎีกา/ข้อสอบเก่าก่อนปี2541 จะขยายเวลาไถ่ไม่ได้)
-ม.496 "กำหนดเวลาไถ่นั้น อาจทำสัญญาขยายกำหนดเวลาไถ่ได้ แต่กำหนดเวลาไถ่รวมกันทั้งหมด ถ้าเกินกำหนดเวลาตามมาตรา 494 ให้ลดลงมาเป็นกำหนดเวลาตามมาตรา 494
  การขยายกำหนดเวลาไถ่ตามวรรคหนึ่ง อย่างน้อยต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อผู้รับไถ่ ถ้าเป็นทรัพย์สินซึ่งการซื้อขายกันจะต้องทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ ห้ามมิให้ยกการขยายเวลาขึ้นเป็นข้อต่อสู้บุคคลภายนอกผู้ได้สิทธิมาโดยเสียค่าตอบแทนและโดยสุจริต และได้จดทะเบียนสิทธิโดยสุจริตแล้ว เว้นแต่จะได้นำหนังสือหรือหลักฐานเป็นหนังสือดังกล่าวไปจดทะเบียนหรือจดแจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่"
-ฎ.18460/2557
-ข้อตกลงให้ขยายเวลาไถ่ ต้องเกิดก่อนครบกำหนดเวลาไถ่ ก็ใช้ตัวบทเรื่องขยายเวลาไถ่ , แต่ถ้าตกลงให้ขยายเวลาไถ่หลังจากครบกำหนดไถ่แล้ว ทรัพย์สินหลุดเป็นสิทธิของผู้ซื้อฝากแล้ว ข้อตกลงดังกล่าวอาจเป็นเรื่องคำมั่นหรือสัญญาจะซื้อจะขายแทน
-การขยายเวลาไถ่ อาจตกลงเพิ่มสินไถ่ขึ้นก็ได้
-ม.499 "สินไถ่นั้น ถ้าไม่ได้กำหนดกันไว้ว่าเท่าใดไซร้ ท่านให้ไถ่ตามราคาที่ขายฝาก
  ถ้าปรากฏในเวลาไถ่ ว่าสินไถ่หรือราคาขายฝากที่กำหนดไว้สูงกว่าราคาขายฝากที่แท้จริงเกินอัตราร้อยละสิบห้าต่อปี ให้ไถ่ได้ตามราคาขายฝากที่แท้จริงรวมประโยชน์ตอบแทนร้อยละสิบห้าต่อปี"
-ผลของการไถ่โดยชอบ ม.492 , 501 , 502
-ม.492 วรรคหนึ่ง "...ให้ทรัพย์สินซึ่งขายฝากตกเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ไถ่ตั้งแต่เวลาที่ผู้ไถ่ได้ชำระสินไถ่หรือวางทรัพย์อันเป็นสินไถ่..." กรรมสิทธิ์ตกทันทีไม่ต้องจดทะเบียน 
-ม.501 "ทรัพย์สินซึ่งไถ่นั้น ท่านว่าต้องส่งคืนตามสภาพที่เป็นอยู่ในเวลาไถ่ แต่ถ้าหากว่าทรัพย์สินนั้นถูกทำลายหรือทำให้เสื่อมเสียไปเพราะความผิดของผู้ซื้อไซร้ ท่านว่าผู้ซื้อจะต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน"
-ม.502 "ทรัพย์สินซึ่งไถ่นั้น ท่านว่าบุคคลผู้ไถ่ย่อมได้รับคืนไปโดยปลอดจากสิทธิใด ๆ ซึ่งผู้ซื้อเดิม หรือทายาท หรือผู้รับโอนจากผู้ซื้อเดิมก่อให้เกิดขึ้นก่อนเวลาไถ่
  ถ้าว่าเช่าทรัพย์สินที่อยู่ในระหว่างขายฝากอันได้จดทะเบียนเช่าต่อพนักงานเจ้าหน้าที่แล้ว (เกิน 3 ปี) ไซร้ ท่านว่าการเช่านั้นหากมิได้ทำขึ้นเพื่อจะให้เสียหายแก่ผู้ขาย กำหนดเวลาเช่ายังคงมีเหลืออยู่อีกเพียงใด ก็ให้คงเป็นอันสมบูรณ์อยู่เพียงนั้น แต่มิให้เกินกว่าปีหนึ่ง"

***จบการบรรยาย***

ความคิดเห็น

10 บทความยอดนิยมประจำสัปดาห์

แนวข้อสอบ พ.ร.บ.ส่งเสริมการเรียนรู้ พ.ศ. 2566 (30 ข้อ)

แนวข้อสอบ พ.ร.บ.วิธีการงบประมาณ พ.ศ. 2561 (55 ข้อ)

แนวข้อสอบ พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 (ชุดที่ 1)

สาระสำคัญ พ.ร.บ.ส่งเสริมการเรียนรู้ พ.ศ. 2566 (ฉบับเตรียมสอบ)

แนวข้อสอบ พ.ร.บ.การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542

แนวข้อสอบ พ.ร.บ.ผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (44 ข้อ)

แนวข้อสอบ พนักงานราชการ (ข้อ 1 - 10)

แนวข้อสอบ พ.ร.บ.วินัยการเงินการคลังของรัฐ พ.ศ.2561 (ชุดที่ 1)

แนวข้อสอบ พ.ร.บ.การอำนวยความสะดวกในการพิจารณาอนุญาตของทางราชการ พ.ศ. 2558

แนวข้อสอบ พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 (ชุดที่ 5)